Чаму ў блакіт нябёс
Заўжды жаўрук ляціць?
А як жа не ляцець,
Калі яму карціць.
Знаць, што ў далечыні,
Што – за кустом лазы,
За шэрым валуном,
Што дрэмле на мяжы.
Цікавасьцю сваёй
Мяне ён захапіў.
I я хачу знаць – што
За сінявою ніў,
За россыпамі зор,
За той далечынёй,
Што некалі мяне
Атуліць цішынёй.
1969
|
|
